محل تبلیغات شما

عيسي خندق



روستای عیسی خندق، با وجود جمعیت کم در دوران جنگ، وظیفه خود در حفظ کیان کشور را ادا کرده و رزمندگان زیادی از این خطه به جبهه های جنوب و غرب اعزام داشته و 7 شهید این روستا، بیانگر مشارکت جوانان  دوران جنگ، در دفاع از میهنشان بوده است.
این روستا، 5 کیلومتر با منطقه شهری ساری(مرکز استان) و چسبیده به بافت شهری این شهرستان می باشد اما از نظر امکانات تخصیصی، جزو روساهای محروم به شمار می رود.
اهدا و ساخت مدرسه ابتدایی روستا با زمین اهدایی اهالی بنا شد و محل تحصیل کودکان روستا تا پایان مقطع ابتدایی بود اما پس از آن بدلیل عدم حمایت آموزش و پرورش در بکارگیری معلمین خبره، ساکنین روستا یکی پس از دیگری تصمیم گرفند تا فرزندارانشان را برای بهر گیری از امکانات تحصیلی بهتر، به شهر ساری بفرستند و بمرو زمان این مدرسه تعطیل شد.
آب آشامیدنی روستا، اواخر دهه 50 شمسی، به همت اهالی و خیرین محل، تاسیس گردید و حتی لوله کشی اب به منازل هم خودجوش بوده است. 
زمین ورزشی(فوتبال) روستا، اهدایی یکی از خیرین روستا بود و سالهای سال محل بازی های رسمی و غیررسمی تیم فوتبال روستا بوده است.
حسینیه و مسجد محل با اهدای زمین و تقبل ساخت آن توسط خود خیرین انجام شده است.


و اما اکنون، و سال 1400 هجری شمسی؛
این روستا آسفالت نیست
و بالطبع، جدول کشی برای هدایت آبهای سطحی کوچه ها وجود ندارد.
غیر از همان زمین فوتبال، امکاناتی برای سرگرمی کودکان و جوانان وجود ندارد- باشگاه ورزشی ندارد


شورای اسلامی دارد
دهیار دارد
هیئت امنای مسجد دارد
هیئت امنای امامزاده و قبرستان دارد
پایگاه مقاومت بسیج دارد
شورای ورزشی دارد

اما خیلی امکانات ندارد

اینهایی که نام بردم و جزو داشته های روستاست، خاصیتشان چیست؟
شورا و دهیار، مگر از خود روستا انتخاب نمیشوند؟ آیا حامی روستا و مردمش هستند؟ یا مسئول ابلاغ و اجرای قوانین و مقررات دست و پاگیر بالادستی های شهرنشین برای محدودکردن روستائئیان؟
هیئت امناها، چگونه انتخاب شدند؟  با راه اندازی یک مراسم رای گیری صوری؟ این هیئت امناها، نکند وسیله ای باشند برای ثبت مالکیت مسجد و حسینه و امامزاده به نام دولت!!
شورای ورزشی، نکند روزی زمین فوتبال روستا را به نام اداره ورزش ساری بزند؟

سوالات فوق، حدس و گمان است و ترس از واقعی شدن.
همه مسولین روستا، از جوانان و ساکنین روستا هستند؛ هم محلی عزیز، مراقب باش، مراقب باش، مراقب باش
مراقب باش با مسولیت کوتاه مدتی که بشاید بالادستی ها، به شما داده اند پای شما نلغزد، که منافع روستا و ساکنین را فدای وابستگی و سلسله مراتب به این سازمان و آن اداره نکنید.
شاید هدف آنها این باشد، که صاحب همه امکانات روستا شوند

بگذارید یک آینده نگری کنیم:
همه این چیزهایی که گفتم که متعلق به روستا و ساکنینش است با یک ترفند ساده از مالکیت روستا خارج و متعلق به دولت میشود.
چطور؟
اینگونه که مثلا در سال های آینده، روستا جزوی از شهر ساری شود
آنوقت دیگر بخش بندی ای به اسم روستا وجود نخواهد داشت؛ 
1- چاه محل متعلق به اداره آبیاری خواهد شد.
2- مسجد و حسینه زیرنظر تبلیغات اسلامی ساری خواهد رفت.
3- امامزاده و قبرستان متعلق به سازمان میراٍ فرهنگی و  چه و چه خواهد شد.
4- مدرسه روستا، تبدیل  به  ساختمان چندطبقه خواهد شد. مجمتع مسی فرهنگیان ساری!
5-زمین فوتبال روستا، متعلق به اداره ورزش ساری خواهد شد.


این اتفاقات کی رخ خواهد داد؟
شاید تاکنون مقدمات انجام آن صورت گرفته!
شاید با دراختیارقراردادن مسجد و امامزاده و زمین فوتبال به چندنفر بعنوان هیئت امنا و . اختیار این اماکن  از کف همه ساکنین رفته و در ید اختیار همین تعداد افراد محدود قرار گرفته. آنوقت کنار آمدن دولت یا ادارات تابعه با این تعداد محدود راحت تر خواهد بود و آنموقع است که امضا و موافقت همین چند نفر محدود، به نمایندگی از همه ساکنین روستا، از نظر قانونی معتبر خواهد بود!!

پس ای کسی که اکنون مسولیت هیئت امنا، شورا، دهیار و . را داری؛ حواست باشد که وسیله نشوی
وسیله سوء استفاده بالادستی ها نشوی
بواسطه یک پست سازمانی، که حتی شاید منفعا مالی هم برایتان نداشته باشد و تنها یک جایگاه اجتماعی نصیبتان شود، روستا را نفروشید.

وقتی روستا، زمین هایش تبدیل به کارخانجات صنعتی میشود، و زمین های کشاورزی به زمینه های صنعتی تبدیل میشود و اکثرا هم مالک آن افراد غیربومی هستند، به مرور زمان روستا هویت خود  را از دست خواهد داد
و دیگر شغل اصلی ساکنین آن کشاورزی و باغداری نخواهد بود
پس از آن؛ دیگر ومی ندارد که اسمش روستا باشد
با توجه به موقعیت جغرافیایی که دارد و چسبیده به شهر ساری است، جزو شهر قرار میگیرد
و همه آنچه را که ساکنین و خیرین روستا برای رفاه مردم روستا تخصیص داده بودند، دیگر دز اختیار آنها نخواهد بود

به هوش باش ای جوان روستا
برای روستا ماندن روستایت تلاش کن
و برای توسعه روستایت همت کن

روستا نیاز به توسعه کشاورزی و باغداری و حتی دامداری  دارد- اما مدرن و قوی.


عيسي خندق

تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین جستجو ها